Carta das illas Bailarinas

Carta das illas Bailarinas est de l'auteur Prévert, Jacques et essaye

As lilas Bailarinas chámanse así porque segundo os mariñeiros nunca paraban quietas. Amáis pequerrechiña das illas pasara inadvertida e o seu nome non fora gravado en carta ningunha e chamábanlle a Illiña de Nadiña. Os indíxenas vivian moi felices, facían a súa xustiza, a súa música, a súa poesía, a súa cociña, o seu pan.Na illa había un varredor que tiña todo moi limpo, chamábase Catro Mans A Obra, non era  nativo dela e era un simio.Un día chegou á illa un home e descubriu que alí todo era de ouro: os anzós dos pescadores, o ferro da pa do varredor... A partir de aí todo cambiou para a illa, fixeron unha ponte para unilos á Península, chegou O Xeneral Tesoureiro coa súa caixa rexistradora, que os obrigou a traballar nas Minas a punta de escopeta... Pero os indíxenas rebélanse e escóndense pola illa. O Xeneral ocorreúselle nomear a Catro Mans A Obra Gran Almirante dos Mineiros, gabándolle a súa fachenda para lograr del a lista oficial e completa de tódolos recunchos máis secretos da illa onde se foran agacha-los indíxenas-mineiros. Catro Mans A Obra decidiu darlle a resposta logo de durmir.Catro Mans bota moito de menos os tempos felices varrendo e descansando na súa hamaca e escoitando os paxaros. Os indíxenas estaban a agardar por algún sinal, calquera que fose e viñer de onde viñer, para volveren ó val; son os berros de Catro Mans A Obra, facendo baterse en retirada ó Xeneral Tesoureiro, o que os pon  en movemento.